บทความดีๆ  ป้าเบญไปอ่านเจอเลยคัดลอกมาฝากจ๊ะ
ป้าเบญ..เชียงใหม่เจ้า

เหตุที่ลูกกินยาก-ไม่อยากกิน
คำกล่าวที่ว่า "เรื่องกินเรื่องใหญ่" นี่เห็นทีจะไม่มีทางปฎิเสธได้เลย เพราะไม่ว่าอะไร ถ้าลอง
ไม่ยอมกินแล้วล่ะก็..รับรองได้ว่า เรื่องใหญ่ตามมาแน่

สำหรับเด็กเล็กๆ นับตั้งแต่เป็นทารกมาจนอายุประมาณ 2 ขวบ เรื่องของการกินนั้น ถือเป็นเรื่อง
ใหญ่ที่สำคัญมาก เพราะมีผลต่อการเจริญเติบโตของสมอง ฉะนั้นในช่วง 2 ขวบปีแรกนั้นหาก
คุณพ่อคุณแม่เริ่มเห็นพฤติกรรมอันบ่งบอกว่า ลูกกำลังกลายเป็นเด็กกินยาก หรือไม่ยอมกินแล้วล่ะก็
 ควรรีบจัดการแก้ไขโดยด่วน

สัญญาณเตือนภัย..ลูกไม่ยอมกิน
คุณพ่อคุณแม่จะต้องหมั่นสังเกตลูกน้อยว่า เริ่มมีพฤติกรรมการกินต่อไปนี้หรือเปล่า
หงุดหงิด ร้องไห้ เมื่อถึงเวลากิน
 อมข้าว
 ป้อนอาหารแล้วคายทิ้ง
 ใช้เวลาในการทานอาหารนานผิดปกติ
 เล่นอาหารจนหกเลอะเทอะ แล้วก็ไม่ยอมกิน

เหล่านี้คือสัญญาณอันตรายที่เตือนให้คุณพ่อคุณแม่รู้ว่าลูกกำลังมีปัญหาเรื่องการกิน เมื่อลูกไม่ยอมกิน ย่อมทำให้
คุณพ่อคุณแม่เกิดความกังวลใจไปมากมาย   เอ..ลูกเราป่วยเป็นอะไรหรือเปล่า อาหารไม่ถูกใจลูกหรือเปล่า พัฒนา
การเขาผิดปกติหรือเปล่า ร้อยแปดพันประการสุดแต่จะนึกคิดหยิบมากังวล

ปัญหาการกินยาก หรือไม่อยาก ไม่ยอมกินของเด็กนั้นมีปัจจัยเกี่ยวข้องที่สำคัญอยู่ 2 สิ่งคือ พัฒนาการของเด็กกับ
อารมณ์โดยในเรื่องของพัฒนาการก็จะเกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมที่เขาสัมผัส ส่วนเรื่องอารมณ์ก็คือการที่เด็กนั้น
แสดงออกถึงพฤติกรรมของเขาอันเกิดจากการเรียนรู้และพัฒนาการ

เมื่อลูกไม่ยอมกิน ควรจัดการอย่างไร
ก่อนอื่นคุณพ่อคุณแม่ต้องเข้าใจถึงพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็กเสียก่อน เพื่อจะได้เข้าใจในพัฒนาการของเด็ก
 รู้ว่าช่วงวัยนี้เขามีพัฒนาการอย่างไร เพื่อนำมาใช้ในการแก้ปัญหา เช่น เมื่อเด็กเข้าสู่ช่วงอายุ 8-9 เดือน เด็กจะเริ่ม
ใช้มือหยิบโน่นจับนี่ และมักต้องการทานอาหารเอง คุณพ่อคุณแม่ก็จะกระตุ้นและส่งเสริมให้เขาทานอาหารเอง
 อาจให้เขาใช้มือจับช้อนสลับกับการช่วยป้อน ฝึกให้ลูกกินอาหารเป็นเวลา วันละ 3 มื้อ ของว่าง 2 มื้อ ซึ่งถือว่าเป็น
การเพียงพอแล้วสำหรับวัยนี้ เพื่อสอนให้เด็กรู้จัก และมีประสบการณ์ต่อความหิว จำกัดเวลาในการทานอาหารนาน
ที่สุดครึ่งชั่วโมง เมื่อเด็กเริ่มปฎิเสธ เบื่อหน่าย เล่นหรือแสดงความไม่พอใจ ให้เลิกทานอาหารทันที อย่างนี้เป็นต้น

หรือถ้าเป็นเด็กอายุระหว่าง 1-2 ปี ซึ่งพัฒนาการของเด็กในวัยนี้จะต้องการความเป็นอิสระ และเป็นตัวของตัวเอง
 คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ควรจะบังคับเขามาก เพราะหากถูกควบคุม บังคับในเรื่องการกิน เด็กอาจต่อต้านด้วยการปฎิเสธอาหาร

ฉะนั้น สิ่งสำคัญที่สุดที่จะแก้ปัญหาการไม่ยอมหรือไม่อยากกินของเด็กก็คือ ความเข้าใจในพัฒนาการของเขา
ที่คุณพ่อคุณแม่จะต้องเรียนรู้ และนำมาประยุกต์ใช้กับเด็กๆที่เริ่มมีปัญหา และอย่าลืมว่าสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่
ปฎิบัติต่อลูกนั้น จะสะท้อนออกมาเป็นอารมณ์และพฤติกรรมของเขา

อีกนิ๊ดนะ  เด็กอายุ 1-1.5 ขวบ หากทานข้าวได้วันละ 1-1.5 ถ้วยตวง ก็ถือว่าเพียงพอแล้ว ยกเว้นเด็กที่เดินทั้งวัน
สามารถให้ทานได้ถึง 2 ถ้วยตวง    หากเด็กน้ำหนักตัวน้อย  อาจทำอาหารว่าง เช่น  คัสตาร์ดให้ทานได้
(ไข่แดง 2 ฟอง นมลูก 1/2 ถต วิปครีม 1/4 ถต น้ำตาล 1 ช้อนโต๊ะ ละลายให้เข้ากัน กรองผ่านกระชอน เทใส่
พิมพ์2ใบ หรือภาชนะสำหรับนึ่งนึ่งไฟอ่อนเพื่อไม่ให้หน้าขนมแตก จับเวลาหลังน้ำเดือด 10 นาที หากเย็นแล้วเอา
เข้าถุงพลาสติกทั้งพิมพ์ ใส่ตู้เย็น เก็บไว้ทานต่อวันรุ่งขึ้นได้ สูตรนี้เด็กจะได้สารอาหารจำเป็นจากไข่แดงและนมซึ่ง
ให้ทั้งโปรตีนและแคลเซียม มีน้ำตาลให้พลังงาน มีวิปครีมให้ไขมัน ทานเสร็จอย่าลืมใช้ผ้าชุบน้ำสะอาดเช็ดฟันให้น้องด้วยนะค่ะ

ป้าเบญ..เชียงใหม่เจ้า