Rayshop2010

นครเซี่ยงไฮ้ ทศวรรษ 1920 สิ้นสุดลง เรื่องราวกล่าวถึงทุกข์ภัยในนครเซี่ยงไฮ้ในทศวรรษที่ 1930 ยุคสมัยแห่งสังคมการค้าและกลุ่มชนผู้รักชาติ สี่เหวินเฉียง ซึ่งบ้านแตกสาแหรกขาดได้เดินทางระหกระเหินมายังนครเซี่ยงไฮ้ เพื่อพึ่งพาอาศัย ฟางเยี่ยนหยุน เพื่อนนักเรียนตามที่อยู่ที่เธอให้ไว้ ทันทีที่ สี่เหวินเฉียง ลงจากรถไฟก็พบเห็น ติงลี่ ซึ่งวางแผงขายผลไม้กำลังถูกเจ้าถิ่นเรียกค่าคุ้มครอง สี่เหวินเฉียง ซึ่งเปี่ยมด้วยน้ำใจเข้าไกล่เกลี่ยโดยไม่รู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของผู้มีอิทธิพลในนครเซี่ยงไฮ้ ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เองทำให้ สี่เหวินเฉียง และ ติงลี่ รู้จักและคบกันเป็นสหาย
หลังจากที่ สี่เหวินเฉียง ตามหา ฟางเยี่ยนหยุน พบแล้วจากความช่วยเหลือของ ฟางเยี่ยนหยุน ทำให้ สี่เหวินเฉียง ได้ทำงานที่โรงภาพยนตร์เหม่ยหัว สี่เหวินเฉียง มีความรู้สึกว่าโรงภาพยนตร์เหม่ยหัวไม่ใช่โรงภาพยนตร์ธรรมดา แต่เป็นหอการค้าซึ่งอยู่ภายใต้การนำของ เฝิงจิ้งเหยา สี่เหวินเฉียง ยึดมั่นเจตคติที่ว่า “สะอาด สะอาดด้วยเนื้อแท้” แม้ว่า สี่เหวินเฉียง ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางอบายมุขแต่ สี่เหวินเฉียง ก็ยืนกรานที่จะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องกับสิ่งเลวร้าย นึกไม่ถึงว่าทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่คิด นับตั้งแต่ เฝิงจิ้งเหยา พบเห็น สี่เหวินเฉียง และติงลี่ เฝิงจิ้งเหยา ก็มีความรู้สึกที่ดีต่อคนทั้งสองขึ้นมาทันที โดยเฉพาะ สี่เหวินเฉียง ซึ่งเคยช่วยชีวิต เฝิงเชิงเชิง ลูกสาวหัวแก้วหัว แหวนของ เฝิงจิ้งเหยา ที่ถสถานีรถไฟไว้ ส่วนตัวของ เฝิงเชิงเชิง เองก็เกิดความรู้สึกประทับใจ สี่เหวินเฉียง ไม่น้อยเช่นเดียวกัน

เฝิงจิ้งเหยาล่วงรู้ถึงความคิดและเจตคติของ สี่เหวินเฉียง และจากการเกลี้ยกล่อมของ เฝิงเชิงเชิง เฝิงจิ้งเหยา ตัดสินใจยกตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ให้ สี่เหวินเฉียง ดูแลการค้าสุจริต ส่วน ติงลี่ ดูแลโรงภาพยนตร์เหม่ยหัว และโรงภาพยนตร์ลี่ตูที่เพิ่งซื้อเอาไว้ ทำให้ สี่เหวินเฉียง และติงลี่ สหายซึ่งนับถือกันประดุจพี่น้องนั้น เส้นทางของทั้งสองนั้น คนหนึ่งเดินตามทำนองคลองธรรม ส่วนอีกคนสู่เส้นทางที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย แต่ถึงกระนั้นก็ตามผลงานของคนทั้งสองก็เป็นที่พึงพอใจของ เฝิงจิ้งเหยา เป็นอันมาก